Dit weekend zijn we naar Winterswijk geweest. Om een hart onder de riem te steken bij een lief familielid. Soms heeft een mens extra steun nodig om moed te krijgen. In dit geval was dat niet nodig. Want de persoon in kwestie is een dappere en taaie oma die inmiddels zelf alle moed bijeen heeft geraapt om voor de tweede keer na 15 jaar de strijd aan te gaan tegen een akelige ziekte. Een ziekte die bij haar al heel wat sporen heeft nagelaten.
Ik heb daarom alle bewondering voor de wijze hoe ze er ook dit keer weer in staat. Haar voorbeeld overtuigt mij weer van de veerkracht en innerlijke kracht van een mens, ongeacht iemands leeftijd.
Natuurlijk wist ik op de terugweg naar huis al dat mijn volgende sjaal hierover zou gaan.
Toevallig heeft op het moment dat dit alles speelde, de esdoorn hier om de hoek haar vruchten losgelaten. Esdoornzaadjes zweven door hun propellervorm als een helikopter door de lucht. De wind neemt ze mee en langzaam dalen ze neer op de grond ver van de boom waar ze uit komen.
Toen ik maandag thuis kwam lag opeens onze hele straat vol. Dat is voor het eerst sinds we in deze Vinex-wijk wonen (december 20 jaar), dus eigenlijk best een bijzonder moment.
Met een emmer in mijn hand heb ik maandagavond, samen met Ton, heel wat van die esdoornzaden verzameld.
Die prachtige zaden wilde ik nu graag uittesten op zijde zonder verfdeken. Een sjaal vol esdoornzaad om de veerkracht van de mens te symboliseren. Als veertjes heb ik ze op de zijde lap gelegd. Als een symbool voor dapperheid, veerkracht en leven.
Na het stomen kwamen de afdrukken er kanariegeel uit. Ik heb de sjaal uitgespoeld, laten drogen en vervolgens in een bad ijzersulfaat gedipt waarna de afdrukken naar bruin kleurden.
Vervolgens een tweede laag esdoornzaden op de sjaal gelegd en wederom in een stoombad gedaan.
Bladeren: esdoornzaden (helikopters)
Met in de tweede laag: verse esdoornzaden, gebruikte blauw gekleurde esdoornzaden die ik overhield na het stomen van de sjaal Ratjetoe met de marine blauwe verfdeken en de oude ingedroogde streng van de wilde aardbei uit mijn tuin.
