De eerste tekenen zijn er. Gisteravond is het begonnen: mijn haar laat los. Een onvermijdelijk gevolg van de chemotherapie, waarvan ik wist dat het zou komen.

Vannacht werd ik om vier uur wakker. Toen ik naar het toilet ging en met mijn hand door mijn haar streek, bleef er een flinke pluk achter tussen mijn vingers. Een vreemd gevoel — je weet het, je verwacht het, en toch overvalt het je. Je vóelt gewoon dat het haar loslaat.

De slaap kwam daarna niet meer terug. Om zes uur ben ik opgestaan en heb mezelf getroost met een warme kop thee. In plaats van bij de pijn stil te staan, besloot ik iets moois uit deze dag te halen.

Al een paar dagen wacht er een verfdeken in de emmer. En in de tuin lonken de Sumak en de varen naar me. Ik heb ze nog niet eerder samen geprint, maar ik heb het gevoel dat daar iets bijzonders uit kan ontstaan.

Sumak staat in de folklore symbool voor bescherming en spirituele begeleiding. De varen wordt al sinds de oudheid geassocieerd met geluk, voorspoed en kracht. Met die gedachten zal ik de bladeren zorgvuldig in de zijde vouwen.

Laat deze zonnige dag maar beginnen!
Later volgens nog foto’s van deze sjaal.

Gebruikte bladeren: Sumac (Fluweelboom) en varen