Wanneer ik een sjaal uitpak en het resultaat valt tegen, leg ik hem meestal een tijdje weg. Soms toon ik hem aan iemand anders en leer ik hem later toch waarderen — ook al zijn het niet mijn kleuren. Kleuren en vormen zijn tenslotte heel persoonlijk. Toch laat ik me zelden overhalen: ik wil volledig achter mijn werk staan.

Zo ook bij de eerste print van deze sjaal. De Amerikaanse esdoorn had harde, donkere bruine en gele afdrukken achtergelaten. Ik wees hem meteen af en liet hem aan niemand zien. Wekenlang lag hij in de hoek van mijn atelier. Ondertussen bleef ik in gedachten de sjaal opnieuw en opnieuw doorlopen, zoekend naar de juiste kleuren en bladeren voor een tweede print.

Dat tweede printmoment was spannend. Een herdruk maakt de eerste afdrukken namelijk vaak nóg harder — en de esdoorn was al zo intens donker. Toch besloot ik verschillende kleuren te mengen, in de hoop op een harmonisch resultaat. En dat kwam er. De diepe roodtinten van eucalyptus, de grijzige schakeringen van de Big Elephant eucalyptus en de zachte roze-rode verf combineerden prachtig. De donkere esdoornprints, ooit de reden van afkeuring, bleken nu juist een krachtig contrast te vormen.

Het eindresultaat: een zeer kleurrijke sjaal, perfect voor een herfsttype. En eigenlijk past die veelkleurigheid ook helemaal bij de Amerikaanse esdoorn zelf. In mijn straat zie je in de herfst een schitterend palet van groen, geel, oranje, rood en bruin. Wist je trouwens dat esdoornbladeren vaak symbool staan voor liefde en loyaliteit?

Gebruikte bladeren: Amerikaanse esdoorn (een straat verder bij mij om de hoek), eucalyptus (de rode prints van de markt, de grijze uit eigen tuin)