Stilte voor Boef
Hoe vreemd voelt het soms om terug te kijken op een dag, een dag welke op dat moment normaal en ontspannen wordt ervaren, maar met inzicht door tijd en emoties met terugwerkende kracht plotseling een andere lading kan krijgen.
Afgelopen zaterdag was zo’n dag; een dag waarop ik op dat moment behoefte had om even tot mezelf te komen. Drukke weken op het werk zo voor zomerreces en ik besloot al op vrijdagavond dat deze zaterdag een ecoprintdag zou worden. Het was ondertussen alweer veel te lang geleden dat ik creatief bezig ben geweest. En dat ga je missen. Mijn partner kreeg daarom te horen dat ik niet mee zou gaan om te sporten, want niets is lekkerder dan op je vrije dag direct vanuit je bedje de zolder te betreden en je op te sluiten in het atelier. De vrijdagavond ervoor had ik alles al klaargelegd en klaargemaakt. De verfdeken lag lekker te dobberen in de verf en de zijde in de beits.
In de tuin heb ik in een grote plantenpot een Sumak (Fluweelboom). Een sierlijk boompje waar, als het goed is, rode dikke pluimen in komen. Op de kop getikt via marktplaats afgelopen najaar. De pluimen zitten er al in, maar zijn nu nog groen. De Sumak heet ook wel Fluweelboom. Al je het jonge hout goed bekijkt en er voorzichtig aan voelt dan snap je meteen waarom; de takken voelen fluweelzacht aan.
Van dit leuke boompje heb ik vijf mooie bladeren geplukt om te verwerken in de nieuwe sjaal. Deze balderen zijn zo groot waardoor de sjaal genoeg vulling heeft. De eenvoud maakt de sjaal mooi en stijlvol. Ik wilde dit keer wederom experimenteren met cirkels, maar achteraf gezien zijn die dus niet te gebruiken voor een tweede keer. Want dan zijn de cirkels zo poreus en laten ze alle verf door. Het juiste materiaal lijk ik dus nog niet gevonden te hebben. Het is nu dus een stijlvolle rustige sjaal geworden met prachtige afdrukken van de Sumak. Ondanks mijn andere verwachtingen ben ik dik tevreden over het uiteindelijke resultaat.
Ik startte deze printzaterdag met een stilte waar ik zo heerlijk van genoot. Als ik nu terugkijk had ik daar misschien niet zo van moeten genieten. Het was eigenlijk al een signaal, want onze poes Boef kwam die ochtend niet opdagen. Normaal gesproken krabbelt ze aan de achterdeur of komt me luid begroeten en dat gebeurde allemaal niet. Ik had het niet door en genoot van lekker bezig zijn in de stilte van mijn atelier. Eigenlijk was dit het eerste signaal dat we helaas afscheid hebben moeten nemen van een geweldig lieve poes; onze Boef! Het klinkt wellicht wat overdreven als je zelf geen kat als huisdier hebt en niet weet hoe dat voelt. Maar onze Boef was een speciale! Een echt lekkere dikke huiskat die er altijd was en je overal volgde van de voortuin, naar de achtertuin en zelfs wanneer je met de hond aan de wandel ging. Waar ik was, was Boef ook. Kortom, zo’n kat dat bij het huis en de gezelligheid hoort, En nu ze er niet meer is, besef ik plotseling dat deze kleine, gewone cyperse huiskat zo verschrikkelijk veel voor me betekende. Boef voelde als thuis en helaas komt dit leuke beestje nooit meer thuis.
En misschien klinkt dit allemaal heel dramatisch, maar eigenlijk is deze sjaal achteraf gezien een eerbetoon aan een heel lief huisdier waarvan we negen jaar van hebben mogen genieten. Voor het eerst ga ik na het overlijden van een huisdier niet halsoverkop het internet afstruinen naar een nieuw nestje om het gemis zo snel mogelijk weer in te vullen. Want onze Boef, die kunnen we nooit vervangen…. Boef is Boef en het gevoel van thuis komen.
Bladeren: Sumak (Fluweelboom)
