Van zeegroen naar blauw

In mijn verdere zoektocht naar lichtblauw heb ik vandaag de helft van de grammen gebruikt dan wat ik normaal gebruik bij de kleur blauw.

Wederom heb ik hoefbladeren gebruikt. Het grootste blad in het midden. Want deze was aan de maanzijde (onderkant) bedekt met een oranjekleurige parasiet, ik vermoed, Oranje roest.
Ik was erg benieuwd of je daar iets van merkt tijdens het eco-printen. Nou, niet dus. Totaal geen verschil met de prints van de bladeren zonder Oranje roest. Misschien iets meer bruine tinten, maar dat kan ook gewoon van het oudere blad zijn.

De druivenbladeren in mijn voortuin gaan ook in de herkansing. In het voorjaar/ het begin van de zomer viel de print hiervan een beetje tegen. Dus ik was erg benieuwd wat ze nu aan het einde van het seizoen doen. Het plukken van mooie platte druivenbladeren was nog best lastig. Door de droogte krullen de bladeren erg naar binnen.
Overigens heb ik sinds dit jaar de eerste oogst van deze druivenrank: twee prachtig goedgevulde trossen met druiven! Dus print de rank niet mooi genoeg, dan mag deze toch wel blijven staan voor de druivenoogst! Het resultaat van de druivenbladeren is wisselend. De bladeren hebben wisselend gepakt op de zijde. Er zijn het meer donkere contouren terwijl aan de andere kant van de sjaal je vooral veel details ziet. Wellicht is tijdens het stoomproces één zijde vochtiger geworden.

Dit keer is de sjaal ongestreken gefotografeerd. Persoonlijk vind ik een ecoprint sjaal dan het meest natuurlijk omdat dan de nerven van de bladeren nog op de stof een reliëf geven. Op de foto zie je dat iets minder terug. Deze mooie ervaring heeft vooral de ecoprinter wanneer hij/ zij de sjaal uitpakt en te drogen hangt! Wanneer je de sjaal wil dragen, dan is natuurlijk een gestreken sjaal veel mooier!
Het resultaat is een sjaal met mooie tinten van zeegroen tot blauw.

Gebruikte bladeren: groot hoefblad en druivenbladeren